Παγκόσμια Κοινωνία Ειρήνης: Αποτρόπαια σιωπή, ΜΗΝΥΜΑΤΑ

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Η γενηά μας θα πρέπει να απολογηθεί όχι τόσο για τις κακές πράξεις μοχθηρών ανθρώπων, όσο για την αποτρόπαια σιωπή των καλών ανθρώπων ( M. L. King).

Βασικες κατευθυνσεις

Η σελίδα αυτή επιλέγει να κινηθεί «εν ου τόπω» καθώς η Γη περιστρέφεται. Και σε απόλυτη επαφή με το- χωρίς διακρίσεις- (παν)ανθρώπινο. Η Ελλάδα είναι το γενέθλιο σημείο της και η Παγκόσμια Κοινωνία Ειρήνης ο προορισμός της. Ο αναγκαίος δηλαδή «κοινός τόπος». Έχει επίσης υπογραφή. Το αντίθετο θα ήταν και ανεύθυνο και- ενδεχόμενα- δειλό. Αλλά η πλουραλιστική άποψη είναι πάντα επιθυμητή και αναμενόμενη, με αποκλειστικό στόχο την εξυπηρέτηση μιας Παγκόσμιας, αλλά και κάθε τοπικής ή εσωτερικής Ειρήνης σε κάθε τομέα, με παρεμβάσεις για ολόκληρη τη Γη και με ειρηνικό τρόπο, χωρίς μονομέρεια, φανατισμό και κομματισμό. Οι συνεργάτες θα επιλέγονται για την ουσία της προσφοράς και του αμερόληπτου και μη μονομερούς λόγου τους και θα είναι επίσης επώνυμοι.
Για να δοθεί ένα σαφές στίγμα που θα βοηθήσει στην αναγκαία συναντίληψη και συμπόρευση, τονίζεται πρώτα πως ο απώτερος και ουσιαστικότερος προορισμός και στόχος είναι αυτός που ήδη αναφέρθηκε και, στα πλαίσια της οικοδόμησής του, μας ενδιαφέρουν- σαν αντικείμενα και καταστάσεις προσέγγισης, προτάσεων και λύσεων, επειδή ακριβώς συνδέονται μ’ αυτόν- τα επόμενα πεδία, άλλα από θετική και άλλα από αρνητική άποψη:
Η συνεννόηση, η συνεργασία και η προσέγγιση των ανθρώπων και των λαών, η Παγκόσμια αλλά και κάθε τοπική Δημοκρατία και η πολιτική προς αυτό τον σκοπό, η Παιδεία, η Τέχνη και κάθε εποικοδομητική παιδευτική άποψη και διδασκαλία για την Ειρήνη, οι πόλεμοι και οι εξοπλισμοί, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι πρόσφυγες, ο πολιτισμός και οι παραδόσεις των εθνών, η ανθρωπιστική και η πανανθρώπινη παιδεία, η ισότητα, ο ειρηνικός αθλητισμός, οι φυσικοί πόροι σε σχέση με τον κύριο προορισμό, η πείνα, η επιδίωξη κατάκτησης και διατήρησης της εξουσίας με μη δημοκρατικό τρόπο, η υποδούλωση και η βία επί των λαών, η τρομοκρατία, οι εξουσιαστικές και αντιεξουσιαστικές μη δημοκρατικές επιβολές, οι δικτατορίες και οι μακροχρόνιοι ή ισόβιοι μη δημοκρατικά-περιοδικά εκλεγόμενοι άρχοντες, ο ρατσισμός και η εκμετάλλευση, η κομματική μονομέρεια και η στείρα διχαστική αντιπαράθεση, ο κομματικός και θρησκευτικός φανατισμός, η ανελευθερία πεποιθήσεων, η καλλιέργεια πολιτικού ή θρησκευτικού μίσους και, φυσικά, η υποκρισία επί όλων αυτών.
Η Ποίηση εδώ και κάθε (παν)ανθρώπινος λόγος έχουν θέση σαν θαρραλέα υλοποίηση του ποιητικού και κάθε (παν)ανθρώπινου ΛΟΓΟΥ. Χωρίς αυτόν ποιητής-ποίηση και αγωνιστής-αγώνας δεν υπάρχουν. Δεν έχει σημασία να πιστεύεις πως κάτι δεν γίνεται. Σημασία έχει να πιστεύεις πως πρέπει να γίνει. Το πρώτο προκαλεί παθητικότητα και αυτοπαράδοση. Το δεύτερο ευγενική μετουσίωση και την ανάλογη θετική ευθύνη, έστω κι αν κερδιθεί ένα λεπτό χρόνου ή μισό βήμα ή μια γωνιά μέσα σε μια ψυχή και οποτεδήποτε μέσα στο χρόνο.

Γιώργος Τσακιράκης Κρης

Παγκόσμια Κοινωνία Ειρήνης

Pages

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

Αποτρόπαια σιωπή, ΜΗΝΥΜΑΤΑ

Sample text