Από το τέλος του προηγούμενου (19ου) αιώνα, χάρη στους επιστήμονες Ερρίκο Μπεκερέλ και Πιερ Κιουρί, η επιστήμη είχε τις πρώτες μαρτυρίες για την πυρηνική δύναμη. Ο Μπεκερέλ το 1896 έβαλε τυχαίως στο συρτάρι του ένα φωτογραφικό φιλμ και μια πετρούλα που περιείχε ουράνιο, ένα από τα σπάνια στοιχεία της φύσεως. Σαν κάποια μέρα θέλησε να χρησιμοποιήσει το φιλμ, το φιλμ είχε αυτομεταχειριστεί. Όλες οι πλάκες είχαν φωτογραφίσει την πετρούλα του συρταριού. Παραξενεύτηκε, ερεύνησε και ανακάλυψε. Κάποιοι κρύσταλλοι της πετρούλας με το ουράνιο εκπέμπανε ακτινοβολία με αδιάκοπη ροή. Ονομάστηκε "Ακτινοβολία Μπεκερέλ". Δυο χρόνια αργότερα, ο Κιουρί και η σύζυγός του Μαρία, προχώρησαν τις έρευνες. Τη μυστηριώδη ακτινοβολία την ονόμασαν "Ραδιενέργεια".
Πέντε χρόνια αργότερα, το 1903, ο Μπεκερέλ λίγο πρωτού πάρει το Νόμπελ, διαπίστωσε, ότι τα μπουκαλάκια με το ουράνιο που κουβαλούσε στην τσέπη του, του είχαν κάψει το μηρό. Την ίδια διαπίστωση έκανε και ο Κιουρί την επόμενη χρονιά, οπότε, μαζί με τη γυναίκα του , πήρε κι αυτός το Νόμπελ. Ο Μπεκερέλ και ο Κιουρί τα αμέσως επόμενα χρόνια πέθαναν από καρκίνο. Η Μαρία, ακτινοβολημένη λιγότερο απ' τον Πιερ, πήρε κάποια μέτρα προστασίας. Πέθανε το 1934, και αυτή από ραδιενέργεια. Το ημερολόγιό της παραμένει ακόμα κλειδωμένο σε ειδικό συρτάρι. Είναι τόσο ραδιενεργό , που δεν πρέπει να το πιάσουν χέρια.............................................................................
Μετά το 1950 οι Αμερικανοί στο νησί Μπικίνι κάνανε ατομικές δοκιμές, αφού πρώτα απομάκρυναν τους κατοίκους. Από το Ρόντζελαπ, εκατό και πλέον χιλιόμετρα μακριά από το Μπικίνι, δεν διώξανε τους ιθαγενείς. Η μετεωρολογία προέβλεπε κατά την ημέρα της δοκιμής να φυσάει αντίθετος προς το νησί άνεμος. Μα μετά την έκκρηξη ο άνεμος άλλαξε πορεία και ραδιενέργεια "άλλαξε τα φώτα" και...το όνομα του Ρόντζελαπ.
Οι τραγικές συνέπειες του λάθους της μετεωρολογίας, της αλλαγής του αέρα, αποκρύβησαν. Κάθε επικοινωνία με το νησί απαγορεύτηκε. Ήταν επικίνδυνη...
Το 1980 ο δημοσιογράφος Ο' Ρουσκ, αψηφώντας τους κινδύνους, τις απαγορεύσεις, βρήκε τρόπο να φτάσει στο Ρόντζελαπ. Με την επιστροφή του πληροφορούσε την οικουμένη.
: Έφτασα στο "Νησί του θανάτου" τριάντα χρόνια μετά το τραγικό λάθος της μετεωρολογίας. Εκεί έμαθα τα αμάθητα, είδα τα απίστευτα. Οι κάτοικοι είχαν πεθάνει, εκτός από κάτι λίγους. Μα κι αυτοί ήταν βαριά άρρωστοι, κυρίως από καρκίνο του θυρεοειδούς. Οι γυναίκες δεν μένανε έγκυες, Κάτι λίγες που τα κατάφεραν, γέννησαν πρόωρα. Όχι όμως παιδιά...Και η γενιά των δοκιμών στο Μπικίνι ήταν η αμέσως επόμενη μετά τη γενιά της Χιροσίμα. Οι σημερινές γενιές δεν συγκρίνονται με τις πρώτες. Είναι χιλιάδες φορές καταστρεπτικότερες. Είναι ικανές για τα πιο απίθανα πράγματα.
Θεέ και Κύριε! Μια τέτοια φοβερή δύναμη σαν τη ραδιενέργεια ποιος θα την τιθασεύσει;...Ποιος θα περιγράψει τα πέρα από κάθε φαντασία;...Ο άνθρωπος δεν έχει κανένα μέσο, κανέναν τρόπο, ώστε να μπορεί να εξαναγκάσει ένα ραδιενεργό σώμα να μην είναι ραδιενεργό.
"Παγκόσμιος Συναγερμός για το Περιβάλλον και την Ειρήνη", Λάμπης Λούκος
Πέντε χρόνια αργότερα, το 1903, ο Μπεκερέλ λίγο πρωτού πάρει το Νόμπελ, διαπίστωσε, ότι τα μπουκαλάκια με το ουράνιο που κουβαλούσε στην τσέπη του, του είχαν κάψει το μηρό. Την ίδια διαπίστωση έκανε και ο Κιουρί την επόμενη χρονιά, οπότε, μαζί με τη γυναίκα του , πήρε κι αυτός το Νόμπελ. Ο Μπεκερέλ και ο Κιουρί τα αμέσως επόμενα χρόνια πέθαναν από καρκίνο. Η Μαρία, ακτινοβολημένη λιγότερο απ' τον Πιερ, πήρε κάποια μέτρα προστασίας. Πέθανε το 1934, και αυτή από ραδιενέργεια. Το ημερολόγιό της παραμένει ακόμα κλειδωμένο σε ειδικό συρτάρι. Είναι τόσο ραδιενεργό , που δεν πρέπει να το πιάσουν χέρια.............................................................................
Μετά το 1950 οι Αμερικανοί στο νησί Μπικίνι κάνανε ατομικές δοκιμές, αφού πρώτα απομάκρυναν τους κατοίκους. Από το Ρόντζελαπ, εκατό και πλέον χιλιόμετρα μακριά από το Μπικίνι, δεν διώξανε τους ιθαγενείς. Η μετεωρολογία προέβλεπε κατά την ημέρα της δοκιμής να φυσάει αντίθετος προς το νησί άνεμος. Μα μετά την έκκρηξη ο άνεμος άλλαξε πορεία και ραδιενέργεια "άλλαξε τα φώτα" και...το όνομα του Ρόντζελαπ.
Οι τραγικές συνέπειες του λάθους της μετεωρολογίας, της αλλαγής του αέρα, αποκρύβησαν. Κάθε επικοινωνία με το νησί απαγορεύτηκε. Ήταν επικίνδυνη...
Το 1980 ο δημοσιογράφος Ο' Ρουσκ, αψηφώντας τους κινδύνους, τις απαγορεύσεις, βρήκε τρόπο να φτάσει στο Ρόντζελαπ. Με την επιστροφή του πληροφορούσε την οικουμένη.
: Έφτασα στο "Νησί του θανάτου" τριάντα χρόνια μετά το τραγικό λάθος της μετεωρολογίας. Εκεί έμαθα τα αμάθητα, είδα τα απίστευτα. Οι κάτοικοι είχαν πεθάνει, εκτός από κάτι λίγους. Μα κι αυτοί ήταν βαριά άρρωστοι, κυρίως από καρκίνο του θυρεοειδούς. Οι γυναίκες δεν μένανε έγκυες, Κάτι λίγες που τα κατάφεραν, γέννησαν πρόωρα. Όχι όμως παιδιά...Και η γενιά των δοκιμών στο Μπικίνι ήταν η αμέσως επόμενη μετά τη γενιά της Χιροσίμα. Οι σημερινές γενιές δεν συγκρίνονται με τις πρώτες. Είναι χιλιάδες φορές καταστρεπτικότερες. Είναι ικανές για τα πιο απίθανα πράγματα.
Θεέ και Κύριε! Μια τέτοια φοβερή δύναμη σαν τη ραδιενέργεια ποιος θα την τιθασεύσει;...Ποιος θα περιγράψει τα πέρα από κάθε φαντασία;...Ο άνθρωπος δεν έχει κανένα μέσο, κανέναν τρόπο, ώστε να μπορεί να εξαναγκάσει ένα ραδιενεργό σώμα να μην είναι ραδιενεργό.
"Παγκόσμιος Συναγερμός για το Περιβάλλον και την Ειρήνη", Λάμπης Λούκος
